Langtang zonder Minister President

Ben nu een week terug van een geweldig mooie trek in Langtang. De dag voor mijn vertrek was het Koninginnedag en dat wordt ook in Nepal gevierd, nou ja, alleen door Nederlanders natuurlijk. Er was overdag een vrijmarkt en ’s avonds een borrel in een hotel bij ons in de buurt. Ik en Ellis als Nederlanders en alle andere PBI vrijwilligers gewoon omdat het gezellig is, zijn naar de borrel geweest. Al ben ik dan vegetariër, heb wel een beetje de bitterballen gemist. Dit gemis werd wel weer goedgemaakt met een band die Nederlandse muziek speelde inclusief Jan Smit en Danny de Munk!

De volgende ochtend vroeg met de bus naar Langtang vertrokken. Dat is geen prettige busreis, het is vrij stijl de bergen in en asfalt wordt al snel door grint vervangen…. Het is ook helemaal zo gek nog niet dat ik inmiddels al een aantal PBI collega’s de uitdrukking ‘hobbel de bobbel’ heb geleerd. Dat komt nogal eens van pas in Nepal en hij valt goed in de smaak bij niet-Nederlandstaligen.

Na een nacht in Syabru Besi geslapen te hebben ben ik de volgende dag naar Lama Hotel gelopen. Dat is de naam van de plaats, ik sliep zelf in Jungle view guesthouse (je vraagt je wel eens af hoe ze hier toch elke keer weer aan de namen komen). Was best een pittige tocht voor de eerste dag want het pad maakt meteen al 1km hoogte verschil. In Lama Hotel deelde ik het guesthouse, of teahouse eigenlijk, met een groep Koreanen die ik vervolgens de hele tocht tot Kanjin Gompa overal weer tegenkwam. Ook was daar Irene uit Argentinië met haar gids Harka. Met hen ben ik de volgende drie dagen opgetrokken. Van Lama Hotel zijn we naar Langtang village gelopen (weer 1 km omhoog) en vervolgens naar Kanjin Gompa, de eindbestemming. Kanjin Gompa ligt op 4300 meter, het is helemaal niet ver van Langtang village, maar door de hoogte hebben we het heel rustig aangedaan met veel theepauzes.

Na aankomst in Kanjin Gompa en na een stevige lunch en wat rust zijn we met z’n drieën naar de voet van de gletsjer gelopen. Helaas was het bewolkt en begon het zelfs te sneeuwen. Wel raar, twee weken daarvoor zat ik met 39 graden in de Terai en nu liep ik door de sneeuw, dat kan bijna alleen maar in Nepal….
Door de sneeuw was het de volgende ochtend prachtig om de alle bergen helemaal in het wit te zien. Ben ’s ochtends rond half acht vertrokken en heb de Kanjin Ri beklommen (4800m). Ik was net op tijd voordat de wolken weer aantraden. Irene en Harka hadden hetzelfde gedaan, maar gingen daarna meteen terug naar Langtang village. Ik ben nog een nacht in Kanjin Gompa gebleven en terwijl de Koreanen met een helikopter terug naar Kathmandu vlogen ben ik de volgende dag mijn wandeltocht terug begonnen. Na opnieuw 3 dagen lopen was ik weer terug in Syabru Besi en toen weer met de bus terug naar Kathmandu.

Ik had al iets van het nieuws te horen gekregen tijdens mijn trek en bij terugkomst werd ik snel op de hoogte gesteld door mijn collega’s. Terwijl ik in alle vrede door de bergen aan het wandelen was is het kabinet gevallen, heeft de minister president ontslag genomen en er is tot op heden nog geen nieuwe regering gevormd.

Minister president Pushpa Kamal Dahal (‘Prachanda’) van de Maoïstische partij (Unified CPN-M) wilde de chief van het leger Rookmangud Katawal ontslaan. Hij kreeg hiervoor geen steun van de andere politieke partijen. De regering onder leiding van de UCPN-M heeft alsnog de army chief ontslagen. Als reactie hier op is de CPN-UML, de grootste partij in het kabinet na de UCPN-M, op 3 mei uit de regering gestapt. President Dr Ram Baran Yadav verklaarde op dezelfde dag dat het ontslaan van Katawal onconstitutioneel was en heeft de beslissing teruggedraaid. Dit leidde tot het aftreden van PM Dahal op 4 Mei.

Op dit moment zijn alle grotere politieke partijen met elkaar in onderhandeling om opnieuw een meerderheid te vormen. Het is moeilijk te zeggen wat het gaat worden, het lijkt erop dat ze allemaal nog alle opties openhouden.