Nog een keer vrijwilliger
Door: Emma
Blijf op de hoogte en volg Emma
20 Juli 2006 | Nepal, Kathmandu
Hallo allemaal,
het is alweer een tijdje geleden dat ik iets van mij heb laten horen. En wie nu spannende verhalen verwacht over India moet ik teleurstellen. Ik ben namelijk nog steeds in Nepal. Heb besloten om weer wat langer op een plek te blijven. Ik doe nu voor 4 weken vrijwilligerswerk in een weeshuis in Kathmandu.
Het is een weeshuis dat in principe goed draait zonder vrijwliggers, maar ik ben er om de kinderen wat extra aandacht te geven. Daarnaast kan ik ze helpen door potloden, schriften en fruit voor ze te kopen. Want veel geld is er niet.
's Ochtends staan de kinderen om 6 uur op (ikzelf meestal iets later...) en na een kop thee gaan ze hun huiswerk afmaken en lezen tot een uur of 8. Dan mogen ze nog even spelen tot het eten, de Dahl Bhaat, klaar is. Dahl Bhaat is wat iedereen hier twee keer per dag eet. Het is gekookte rijst met lenzensoep en een curry van groente en je je eet het met je handen. Na even oefenen kan ik ook de hele maaltijd naar binnen krijgen met m'n hand, want je gebruikt net als in India alleen je rechterhand. Je linkerhand gebruik je namelijk om je kont schoon te maken. Maar voor dat laatste gebruik ik toch nog steeds wc papier ipv mijn hand en water.
Een keer in de week krijgen de kinderen vlees. Overdag eten de kinderen brood op school.
Van 9.30 uur tot 3 uur gaan ze naar school. 's Middags haal ik de jongsten van school, de ouderen komen zelf rond 4 uur terug. Dan maken ze eerst hun huiswerk en dan is het tijd om te spelen tot de volgende Dahl Bhaat maaltijd.
Op zaterdag zijn ze vrij. We zijn nu twee keer op een zaterdag naar het park geweest om te voetballen en andere spelletjes te spelen. Het is heel leuk om de kinderen gelukkig te maken met iets als een potlood. Helaas spreek ik nog geen nepalees, anders zou ik meer met de kinderen kunnen praten.
Maar ze leren allemaal engels op school, dus we kunnen wel goed communiceren.
Naast de kinderen wonen er nog 4 andere mensen in het huis. Mr Makhan met z'n vrouw, hij is de oprichter van het weeshuis en Arjun met z'n vrouw. Ik moet bekennen dat ik de namen van de vrouwen niet weet want beiden worden door iedereen 'didi', wat 'zuster' betekent, genoemd. Ikzelf wordt door iedereen 'Miss' genoemd.
Het zijn allemaal hele aardige mensen en ik voel me er al erg thuis.
Overdag als de kinderen naar school zijn heb ik niet zoveel te doen. Dus af en toe ga ik naar het centrum van Kathmandu voor internet en wat boodschappen. En om even iets anders te eten dat rijst en curry... Verder ben ik veel aan het lezen of een spel aan het voorbereiden voor de kinderen. Heb ze al een engels versie van 'vader jacob' geleerd en een ganzenbordspel voor ze gemaakt.
Groetjes Emma
het is alweer een tijdje geleden dat ik iets van mij heb laten horen. En wie nu spannende verhalen verwacht over India moet ik teleurstellen. Ik ben namelijk nog steeds in Nepal. Heb besloten om weer wat langer op een plek te blijven. Ik doe nu voor 4 weken vrijwilligerswerk in een weeshuis in Kathmandu.
Het is een weeshuis dat in principe goed draait zonder vrijwliggers, maar ik ben er om de kinderen wat extra aandacht te geven. Daarnaast kan ik ze helpen door potloden, schriften en fruit voor ze te kopen. Want veel geld is er niet.
's Ochtends staan de kinderen om 6 uur op (ikzelf meestal iets later...) en na een kop thee gaan ze hun huiswerk afmaken en lezen tot een uur of 8. Dan mogen ze nog even spelen tot het eten, de Dahl Bhaat, klaar is. Dahl Bhaat is wat iedereen hier twee keer per dag eet. Het is gekookte rijst met lenzensoep en een curry van groente en je je eet het met je handen. Na even oefenen kan ik ook de hele maaltijd naar binnen krijgen met m'n hand, want je gebruikt net als in India alleen je rechterhand. Je linkerhand gebruik je namelijk om je kont schoon te maken. Maar voor dat laatste gebruik ik toch nog steeds wc papier ipv mijn hand en water.
Een keer in de week krijgen de kinderen vlees. Overdag eten de kinderen brood op school.
Van 9.30 uur tot 3 uur gaan ze naar school. 's Middags haal ik de jongsten van school, de ouderen komen zelf rond 4 uur terug. Dan maken ze eerst hun huiswerk en dan is het tijd om te spelen tot de volgende Dahl Bhaat maaltijd.
Op zaterdag zijn ze vrij. We zijn nu twee keer op een zaterdag naar het park geweest om te voetballen en andere spelletjes te spelen. Het is heel leuk om de kinderen gelukkig te maken met iets als een potlood. Helaas spreek ik nog geen nepalees, anders zou ik meer met de kinderen kunnen praten.
Maar ze leren allemaal engels op school, dus we kunnen wel goed communiceren.
Naast de kinderen wonen er nog 4 andere mensen in het huis. Mr Makhan met z'n vrouw, hij is de oprichter van het weeshuis en Arjun met z'n vrouw. Ik moet bekennen dat ik de namen van de vrouwen niet weet want beiden worden door iedereen 'didi', wat 'zuster' betekent, genoemd. Ikzelf wordt door iedereen 'Miss' genoemd.
Het zijn allemaal hele aardige mensen en ik voel me er al erg thuis.
Overdag als de kinderen naar school zijn heb ik niet zoveel te doen. Dus af en toe ga ik naar het centrum van Kathmandu voor internet en wat boodschappen. En om even iets anders te eten dat rijst en curry... Verder ben ik veel aan het lezen of een spel aan het voorbereiden voor de kinderen. Heb ze al een engels versie van 'vader jacob' geleerd en een ganzenbordspel voor ze gemaakt.
Groetjes Emma
-
20 Juli 2006 - 07:21
Deumer:
Hey Ems,
Je roeping gevonden? Mooi hoor! Veel plezier nog!
Liefs,
Deumer -
25 Juli 2006 - 21:50
Sanne:
Hey lieve Ems, Leuk dat je daar bent blijven hangen en zo wat voor die kinderen kan doen! Ga je nog wel naar India of helemaal niet meer? Wanneer kom je nou ook alweer onze kant op, want begin je nu dan toch wel te missen hoor ;-)
Kus San -
26 Juli 2006 - 12:08
Nelly:
Hallo Emma, je merkt het je oud collega volgt je nog steeds.ik geniet hier van alle mooie dingen die jij daar ziet.Het weeshuis zou ook iets voor mij zijn.Ook nog de groeten van Annet.Ik ben zelf ondertussen ook over naar de Delflandlaan verkast,ander werk .Hoop je nog eens tegen te komen op je rose fiets
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
